Had ik toen geweten wat ik nu weet...
21/09/2020 - 13:48
Het is intussen 23 jaar geleden dat ik aarzelend begon aan mijn eerste kandidatuur in Leuven. Ik vond het zoeken en wroeten die eerste weken. Hoe zou ik dat allemaal geregeld krijgen? Op kot gaan, studeren, koken, vrienden maken,...
En ja, Ik moet de laatste dagen vaak denken aan de studenten die toestromen in de hogescholen en universiteiten. Aan hoe ze hun weg zullen zoeken. En hoe het in deze coronatijden zeker niet gemakkelijker is geworden... Code geel of code oranje. In de aula les of online?
Ik was 17 jaar toen ik startte aan mijn eerste kandidatuur in Leuven. Klaar (of niet?) om aan een nieuwe fase van mijn leven te beginnen. Ik herinner het me nog levendig. Die eerste dagen in Leuven. Het waren veel nieuwe dingen om aan te wennen. Op kot gaan (en het thuisfront missen de eerste dagen) en wennen aan het andere leven. Ik was gewoon om altijd volk om me heen te hebben en dat was natuurlijk niet altijd het geval als je alleen op je kot aankwam.
De grote aula met zoveel volk... 350 studenten. Gelukkig kende ik al wat volk van tijdens de onthaaldagen. Want al een aantal mensen kennen, geeft toch wel houvast.
De proffen die je niet kent (en de afstand tussen prof en student) - een groot verschil met wat ik gewoon was in het middelbaar: een kleine school, betrokken leerkrachten,...
Ik vond het vaak zoeken. Letterlijk en figuurlijk. Mijn plek zoeken op kot, in die grote massa. Maar ook letterlijk, want soms stond ik echt met mijn fiets en mijn plannetje ergens in Leuven om de weg naar mijn kot te zoeken :-). Ruimtelijke oriëntatie was niet mijn sterkste kant... Gelukkig werd dat zoeken ook wat meer vinden na een aantal weken en lukte het wel om leuke mensen te leren kennen (en de weg naar mijn kot te vinden :-))
En dan de vakken. Dikke cursussen, veel theorie. Het ene vak al interessanter dan het andere. Hoe zou ik dat ooit geblokt krijgen? En wat zouden de proffen vragen? Hoe ging dat dan met die mondelinge vakken?
Ik denk nu vaak: gelukkig was er nog niet de afleiding van de smartphone tijdens het studeren. Ik stam nog van het tijdperk van studenten zonder gsm. Studenten die op woensdag aan een telefooncel op straat stonden aan te schuiven om even naar huis te bellen :-). Je weet wel, met een protonkaart enzo. Ik hoor van veel studenten (en ouders) hoe moeilijk het vaak is om niet afgeleid te worden door de smartphone tijdens het studeren. Een hele uitdaging!
Vorige week was er een studente in de praktijk die deze week in Leuven startte. Eerst jaar op kot. Ze had er zin in, maar ik voelde ook de twijfel en ik zag hoe ze naarstig de tips opschreef die ik haar meegaf... Want als ik had geweten wat ik nu weet, dan zou ik misschien een aantal dingen anders hebben gedaan? Of toch niet? Misschien deed ik het nog zo slecht niet. Want je doet het met de dingen die je op dat moment weet uiteraard. Maar hier zijn mijn tips:
- Zorg dat je de eerste weken voldoende tijd neemt om mensen te leren kennen, vrienden te maken. Een goed netwerk is immers zoooooo belangrijk!
- Ga naar activiteiten van je faculteit of studentenclub.
- Als je op kot zit, spreek dan af om samen te koken en/ of te eten. Gezelliger dan alleen in je kamer :-).
- Herhaal elke avond de lessen van de voorbije dag: lees de inhoud opnieuw, kijk of je alles begrijpt. Dit helpt om de volgende les te volgen en 'mee' te zijn met de cursus. Stel vragen als je de leerstof niet begrijpt.
- Neem genoeg breinpauze: zoek leuke activiteiten waarbij je je brein niet belast. Geen smartphone of PC dus tijdens je pauzes. Gun je brein even de rust (zeker als je veel online lessen zou hebben in deze coronatijden....)
- Neem een sportkaart en zoek een sport die je buiten kan doen en die sowieso doorgaat (ook in coronatijden...).
- Geef jezelf de tijd om te wennen aan het nieuwe leven als student.
~Ruth~